نابر تعریف ، درآمد عبارت است از افزایش در
حقوق صاحبان سرمایه بجز مواردی که به آورده صاحبان سرمایه مربوط
میشود. مفهوم درآمد، هر دو گروه ” درآمد عملیاتی“ و ” درآمد
غیرعملیاتی“ را در برمیگیرد. درآمـد عملیاتی عبـارت از درآمدی است
کـه از فعالیتهای اصلی و مستمر واحد تجاری حاصل میگردد و با عناوین
مختلفی از قبیل فروش، حقالزحمه، سود تضمین شده، سود سهام و حق
امتیاز مورد اشاره قرار میگیرد.
مبحث اصلی در حسابداری درآمد عملیاتی عمدتاً معطوف به تعیین
زمان شناخت درآمد عملیاتی است. درآمد عملیاتی زمانی شناسایی میشود
که شواهد کافی مبنیبر وقوع یک جریان آتی ورودی منافع اقتصادی
وجود داشته باشد (یعنی جریان منافع اقتصادی مرتبط با درآمد عملیاتی
به درون واحد تجاری محتمل باشد) و این منافع را بتوان بهگونهای
اتکاپذیر اندازهگیری کرد.
یشگفتار
(1) استاندارد حسابداری شماره 4 با عنوان ذخایر، بدهیهای احتمالی و
داراییهای احتمالیکه در تاریخ تیرماه 1385 توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی
تصویب شده است جایگزین استاندارد حسابداری شماره 4 با عنوان حسابداری
پیشامدهای احتمالی مصوب 1379 میشود و الزامات آن در مورد صورتهای مالی که
دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1385 و بعد از آن شروع میشود،
لازمالاجراست.
دلیل تجدید نظر در استاندارد
(2) این تجدید نظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بینالمللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.
اندازهگیری بهترین برآورد
33 . مبلغ شناسایی شده بعنوان ذخیره باید بهترین برآورد از مخارجی باشد که برای تسویه تعهد فعلی در تاریخ ترازنامه لازم است.
34 . بهترین برآورد از مخارج لازم برای تسویه تعهد فعلی، مبلغی است که
واحد تجاری به طور منطقی لازم است برای تسویه تعهد یا انتقال به شخص ثالث
در تاریخ ترازنامه بپردازد. تسویه یا انتقال تعهد در تاریخ ترازنامه اغلب
ناممکن یا غیر اقتصادی است. با اینحال، برآورد مبلغی که واحد تجاری به
طور منطقی لازم است برای تسویه یا انتقال تعهد بپردازد، بهترین برآورد از
مخارج لازم برای تسویه تعهد فعلی در تاریخ ترازنامه است.
35 . نتایج و آثار مالی رویدادها، از طریق قضاوت مدیریت واحد تجاری
باتوجه به تجربیات گذشته درمورد رویدادهای مشابه و در بعضی موارد، گزارش
کارشناسان مستقل برآورد میشود. شواهد موردنظر شامل شواهد بیشتری است که
رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه بدست میدهد.
36 . نحوه برخورد با ابهام حاکم بر شناسایی ذخیره، به شرایط مرتبط با
آن بستگی دارد. چنانچه ذخیرهای که اندازهگیری میشود مربوط به اقلام
متعددی باشد، تعهد از طریق تعیین وزن هر یک از پیامدهای ممکن با توجه به
احتمال وقوع آنها برآورد میشود. این روش آماری برآورد، ” ارزش مورد
انتظار “ نامیده میشود. بنابراین، مبلغ ذخیره به تناسب میزان احتمال
زیان، بعنوان مثال 60 درصد یا 90 درصد، متفاوت خواهد بود. هنگامی که
پیامدهایِ احتمالی دارای یک دامنه پیوسته است و احتمال وقوع هر رویداد در
این دامنه مشابه سایر رویدادهاست، نقطه میانی این دامنه بعنوان ذخیره
برآوردی مدنظر قرار میگیرد.
تن مقاله مندرج در روزنامه دنیای اقتصاد مورخ 15/6/88
گاروهوانسیانفر*
در
بعضی از شرکتها که صورتهای مالی نهایی تهیه میشود، اشکالات عدیدهای در
آن صورتهای مالی و یادداشتهای پیوست آنها مشاهده میشود که بعضی از آن
اشکالات عمده و بعضی هم جزئی است. در رابطه با این اشکالات، موضوع عمده یا
جزئی بودن آنها را باید کنار گذاشت.
صورتهای مالی نهایی که توسط امور
مالی یک شرکت تهیه میشود، باید عاری از هرگونه اشتباه، اعم از عمده،
جزئی، ظاهری یا از نظر استانداردهای حسابداری باشد. صورتهای مالی نهایی
منعکسکننده عملکرد مدیریت یک شرکت طی یک سال یا دوره مالی و در واقع
ویترین آن شرکت است. صورتهای مالی که توسط شرکتهای معتبر دنیا تهیه
میشود، با کیفیت بسیار بالا از هر لحاظ (کاغذ، حروفچینی، رنگها، طراحی،
صفحهبندی، محتویات و .....) تهیه و به صورت کتابچه چاپ میشود. در چنین
گزارشهایی، کوچکترین اشتباهی مشاهده نمیشود. علل این امر را میتوان
مسوولیت پذیری کسانی دانست که این گزارشها را تهیه میکنند و همچنین به
اعتبار این شرکتها در جامعه مربوط میشود. البته تهیه چنین گزارشهایی
مستلزم تحمل هزینههای بالایی است و برای شرکتهای متوسط و کوچک نمیتواند
توجیهپذیر باشد و انتظاری هم از این شرکتها نمیرود که چنین هزینههایی
را متحمل شوند، ولی همان صورتهای مالی که توسط بعضی از شرکتها روی کاغذ
معمولی و به صورت فتوکپی تهیه میشود و به شکل بسیار سادهای است، حداقل
باید به نحو صحیح و بدون هیچگونه اشتباهی باشند.
پیشگفتار
(1) استاندارد حسابداری شماره 5 با عنوان رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه
که در تاریخ تیرماه 1385 توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب شده است
جایگزین استاندارد حسابداری شماره 5 باعنوان رویدادهای بعد از تاریخ
ترازنامه مصوب 1379 میشود و الزامات آن درمورد صورتهای مالی که دوره
مالی آنها از تاریخ 1/1/1385 و بعد ازآن شروع میشود، لازمالاجراست.
دلیل تجدیدنظر در استاندارد
(2) این تجدیدنظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بینالمللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.
تغییر اصلی
(3) تغییر اصلی نسبت به استاندارد قبلی، مربوط به سود سهام پیشنهادی
است که در بندهای 10 و 11 ارائه شده است. براساس الزامات مندرج در این
بندها، سود سهام مصوب بعد از تاریخ ترازنامه یا سود سهام پیشنهادی،
بهعنوان بدهی در تاریخ ترازنامه شناسایی نمیشود.
این استاندارد باید با توجه به ” مقدمهای بر استانداردهای حسابداری“
مطالعه و بکارگرفته شود.
مقدمـه
1 . هدف این استاندارد ملزم کردن واحدهای تجاری به انعکاس مشخص و
بارز برخی عناصر عملکرد مالی است تا به درک استفادهکنندگان
صورتهای مالی از عملکرد مالی واحد تجاری طی یک دوره کمک کند و
مبنایی جهت ارزیابی عملکرد مالی و جریانهای نقدی آتی برای آنها
فراهم آورد.
تعاریف
2 . اصطلاحات ذیل در این استاندارد با معانی مشخص زیر بکار رفته است:
* فعالیتهای عادی: فعالیتهای معمول، تکرار شونده یا منظم واحد
تجاری (فعالیتهای تجاری) و همچنین فعالیتهای مرتبطی است که به
تبعیت و در جهت پیشبرد فعالیتهای فوق یا درنتیجه آنها توسط واحد
تجاری انجام میشود. چنانچه وقوع برخی رویدادها، صرف نظر از ماهیت
غیر معمول یا تناوب آن، در محیط حاکم بر عملیات واحد تجاری (اعم از
اقتصادی، مقرراتی، جغرافیایی و غیره) مورد انتظار باشد، آثار آنها بر
عملیات واحد تجاری در زمره فعالیتهای عادی تلقی میشود.
مقدمـه
1 . هدف این استاندارد ملزم کردن واحدهای تجاری به انعکاس مشخص و
بارز برخی عناصر عملکرد مالی است تا به درک استفادهکنندگان
صورتهای مالی از عملکرد مالی واحد تجاری طی یک دوره کمک کند و
مبنایی جهت ارزیابی عملکرد مالی و جریانهای نقدی آتی برای آنها
فراهم آورد.
تعاریف
2 . اصطلاحات ذیل در این استاندارد با معانی مشخص زیر بکار رفته است:
* فعالیتهای عادی: فعالیتهای معمول، تکرار شونده یا منظم واحد
تجاری (فعالیتهای تجاری) و همچنین فعالیتهای مرتبطی است که به
تبعیت و در جهت پیشبرد فعالیتهای فوق یا درنتیجه آنها توسط واحد
تجاری انجام میشود. چنانچه وقوع برخی رویدادها، صرف نظر از ماهیت
غیر معمول یا تناوب آن، در محیط حاکم بر عملیات واحد تجاری (اعم از
اقتصادی، مقرراتی، جغرافیایی و غیره) مورد انتظار باشد، آثار آنها بر
عملیات واحد تجاری در زمره فعالیتهای عادی تلقی میشود.
این مقاله به نگرش و فنون برخورد با مشتری میپردازد و نکات سودمندی برای کسب و کارهای کوچک ارائه میکند.
مقدمه
کسب و کارهای کوچک معمولاً با مشکلات زیادی روبه رو میشوند. برای مثال، شخصی که کار دو، سه یا چهار نفر را به تنهایی انجام میدهد، مسلم است که در کارش با مشکلات زیادی روبه رو میشود چرا که همزمان باید مشتریان را ملاقات کند، محصولاتش را بفروشد و در سمینارهای مختلف شرکت کند. جرالد کین درباره انجام دادن تجارت یک نفره به شوخی میگوید: «آقا بالاسر خود بودن خوب است، چرا که هم میتوانید فقط نصف روز کار کنید و یا در روز دوازده ساعت سر کار باشید».
نکتهای که باید تمام کاسبان و تاجران به آن توجه کنند این است که باید در زمان بسیار محدودی کارها و وظایف بسیاری انجام دهند و البته باید از حداقل کار بهترین نتیجه لازم را بگیرند یعنی کارشان باید بیشترین بهره داشته باشد. اما برای اینکه از کمترین زمان بهترین استفاده را برد چه باید کرد؟
اگر شما دوست دارید که برنامهها و کارهایتان را به سریعترین و بهترین نحو انجام دهید بهتر است که به نکاتی که در این مقاله به آن اشاره میشود خوب توجه کنید و آنها را در رأس کارهایتان قرار دهید. البته برای اینکه خواندن این مقاله خسته کننده نباشد این نکات به صورت پرسش و پاسخ آمده است و فایده دیگر آن این است که به خاطر سپردن نکات آسانتر میشود.
پرسش اول
▪ چگونه میتوانم مشتریان بیشتری بگیرم؟
پاسخ: گاهی اوقات برای جلب مشتریان بیشتر لازم است که کارهایی را که تاکنون برای این کار انجام دادهایم، متوقف کنیم. گاهی اوقات باید از روشهای مؤثری برای این کار استفاده کرد. البته روشهای استانداردی برای جلب مشتریان وجود دارد و نیز روشهای غیراستاندارد دیگر. اما این نکته را به خاطر داشته باشید: یک روش را بارها و بارها امتحان کنید. اگر انتظار داشته باشید که نتایج منفی به همراه داشته باشد پول و انرژی خود را از دست دادهاید. بنابراین آنچه که باید انجام دهید فقط کار کردن نیست. ذهنتان را متوجه اهداف و کارهای دیگر کنید. همان طور که پیشتر اشاره شد گاهی اوقات راه حل مشکل این نیست که چه کار دیگر باید انجام داد بلکه این است که برای گرفتن مشتریان بیشتر انجام چه کارهایی را باید متوقف کرد.
ادامه مطلب ...