مقدمـه
1 . هدف این استاندارد تجویز نحوه حسابداری درآمدها و هزینه‌های
مرتبط با پیمانهای بلندمدت در صورتهای مالی پیمانکار است. به دلیل
ماهیت فعالیت موضوع پیمانهای بلندمدت، تاریخ شروع پیمان و تاریخ
تکمیل آن معمولاً در دوره‌های مالی متفاوتی قرار می‌گیرد. بنابراین،
مسئله اصلی در حسابداری پیمانهای بلندمدت، تخصیص درآمدها و
هزینه‌های پیمان به دوره‌هایی است که در آن دوره‌ها عملیات موضوع
پیمان اجرا می‌شود. این استاندارد معیارهای شناخت مندرج در مفاهیم
نظری گزارشگری مالی را جهت تعیین زمان شناخت درآمد و هزینه‌های
پیمان به عنوان اقلام صورت سود و زیان بکار می‌گیرد. این استاندارد
همچنین، رهنمودهایی را برای اعمال این معیارها ارائه می‌کند.
دامنه کاربرد
2 . این استاندارد باید برای حسابداری پیمانهای بلندمدت در صورتهای مالی پیمانکار بکار گرفته شود.
21. در تعیین بهای تمام شده داراییهایی که
توسط واحد تجاری ساخته می‌شود، همان قواعدی بکارگرفته می‌شود که در
رابطه با داراییهای تحصیل‌شده اعمال می‌گردد. هرگاه واحد تجاری یکی
از داراییهایی را که در روال عادی عملیات تجاری تولید می‌کند،
به‌عنوان دارایی ثابت مشهود مورد استفاده قرار دهد، بهای تمام شده
آن معمولاً مشابه بهای تمام شده داراییهای تولید شده جهت فروش،
محاسبه می‌شود (به استاندارد حسابداری شماره 8 باعنوان حسابداری موجودی
مواد و کالا مراجعه شود). بنابراین برای محاسبه بهای تمام شده،
هرگونه سود داخلی حذف می‌شود. به‌گونه‌ای مشابه، مخارج غیرعادی
مربوط به مواد، دستمزد و سایر منابع تلف شده که در رابطه با ساخت
یک دارایی توسط واحد تجاری تحمل می‌شود، قابل احتساب در بهای
تمام شده آن دارایی نخواهد بود. درارتباط با شمول مخارج تأمین
مالی در بهای تمام شده داراییهای ثابت مشهود ساخته شده توسط واحد
تجاری، معیارهای مربوط در استاندارد حسابداری شماره 13 با عنوان
حسابداری مخارج تأمین مالی بیان شده است.
اندازه‌گیری بهای تمام شده
(1) استاندارد حسابداری شماره 11 با عنوان
داراییهای ثابت مشهود که در تاریخ … توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب
شده است، جایگزین استاندارد حسابداری شماره 11 قبلی می‌شود و الزامات آن
در مورد صورتهای مالی که دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1386 و بعد از آن
شروع می‌شود، لازم‌الاجراست.
دلایل تجدیدنظر در استاندارد
(2) این تجدیدنظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین‌المللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.
تغییرات اصلی
(3) اجزای بهای تمام شده دارایی ثابت مشهود شامل برآورد اولیه مخارج
پیاده‌سازی و برچیدن دارایی و بازسازی محل نصب آن از بابت تعهدی است که در
زمان تحصیل دارایی تقبل می‌شود. در زمان تحصیل دارایی، این مخارج و تعهد
مرتبط با آن براساس ارزش فعلی اندازه‌گیری می‌شود. طبق استاندارد قبلی از
بابت مخارج مزبور، طی عمر مفید دارایی، ذخیره لازم در حسابها منظور
می‌گردید.
استهلاک
43 . چنانچه بهای تمام شده هر جزء یک دارایی ثابت مشهود در مقایسه با کل
بهای تمام شده آن دارایی با اهمیت و عمر مفید یا الگوی کسب منافع اقتصادی
از آن متفاوت از سایر اجزای با اهمیت باشد، آن جزء باید بطور جداگانه
مستهلک شود.
44 . در مواردی که واحد تجاری برخی از اجزای یک دارایی ثابت مشهود را
بطور جداگانه مستهلک می‌کند، باقیمانده آن دارایی را نیز به طور جداگانه
مستهلک می‌نماید. باقیمانده دارایی شامل اجزایی است که بطور جداگانه
با‌اهمیت نیست. برای مثال بدنه هواپیما و موتور هواپیما را می‌توان به طور
جداگانه مستهلک و مابقی هواپیما را نیز به طور جداگانه مستهلک کرد.
45 . مبلغ استهلاک هر دوره باید در صورت سود و زیان منعکس شود مگر اینکه در مبلغ دفتری دارایی دیگری منظور گردد.
46 . استهلاک دوره معمولاً در صورت سود و زیان منعکس می‌شود.
بااین‌حال در برخی شرایط، منافع اقتصادی دارایی صرف تولید سایر
داراییهای واحد تجاری می‌گردد. در این حالت، استهلاک، بخشی از بهای
تمام شده دارایی دیگری را تشکیل می‌دهد و در مبلغ دفتری آن منظور
می‌شود. برای‌مثال، استهلاک ماشین‌آلات و تجهیزات تولیدی در مخارج
تبدیل موجودی مواد و کالا منظور می‌گردد (به استاندارد حسابداری شماره
8
با عنوان حسابداری موجودی مواد و کالا رجوع شود). به‌گونه‌ای
مشابه، استهلاک داراییهای ثابت مشهود مورد استفاده در فعالیتهای
توسعه ممکن است طبق استاندارد حسابداری شماره 17 با عنوان
داراییهای نامشهود، به حساب دارایی نامشهود منظور شود.
استاندارد حسابداری شماره 12 افشای اطلاعات اشخاص وابسته
(1) استاندارد حسابداری شماره 12 با عنوان افشای
اطلاعات اشخاص وابسته که در تاریخ … توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب
شده است، جایگزین استاندارد حسابداری شماره 12 قبلی می‌شود و الزامات آن
در مورد صورتهای مالی که دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1386 و بعد از آن
شروع می‌شود لازم‌الاجراست.
تغییرات اصلی
دامنه کاربرد
(2) واحدهای تجاری تحت کنترل دولت که اوراق سهام یا اوراق مشارکت آنها
به عموم عرضه شده یا در جریان عرضه عمومی می‌باشد، درخصوص معاملات با سایر
واحدهای تجاری که مستقیماً و نه از طریق واحد تجاری گزارشگر تحت کنترل
دولت می‌باشد در دامنه کاربرد این استاندارد قرار گرفته است.
مقدمـه
1 . هدف این استاندارد، تجویز نحوه عمل حسابداری مخارج تأمین مالی
است. براساس این استاندارد، مخارج تأمین مالی عموماً بلافاصله به
عنوان هزینه دوره شناسایی می‌شود، به استثنای مواردی که این
مخارج به حساب دارایی واجد شرایط منظور می‌گردد.
دامنه کاربرد
2 . این استاندارد باید برای حسابداری مخارج تامین مالی بکار گرفته شود.
3 . مخارج واقعی یا انتسابی به حقوق صاحبان سرمایه، در این استاندارد مطرح نمی‌شود
مقدمه
1 . از جمله اطلاعات مفیدی که می‌تواند در تحلیل وضعیت مالی
واحدتجاری برای استفاده‌کنندگان صورتهای مالی مفید واقع شود،
ارائـه جداگانه داراییهای جاری و بدهیهای جاری در ترازنامه است.
معمولاً به مـازاد داراییهـای جاری بر بدهیهای جاری، ” خالص
داراییهـای جـاری“
یا ” سرمایه در گردش“ و به مازاد بدهیهای جاری بر داراییهای جاری ” خالص بدهیهای جاری“ اطلاق می‌شود.
دامنه کاربرد
2 . این استاندارد باید برای ارائـه داراییهای جاری و بدهیهای جاری در ترازنامه بکار گرفته شود.
دیدگاههای موجود در مورد داراییهای جاری و بدهیهای جاری
حسابداری سرمایه‌گذاریها
تغییر مبلغ دفتری سرمایه‌گذاریها
39 . هرگاه سرمایه‌گذاریهای سریع‌المعامله‌ای که به عنوان دارایی
جاری نگهداری شده است، به ارزش بازار منعکس شود، هر گونه افزایش
یا کاهش در مبلغ دفتری سرمایه‌گذاری باید به عنوان درآمد یا هزینه
شناسایی شود.
40 . هرگاه سایر سرمایه‌گذاریهای جاری (یعنی غیر از
سریع‌المعامله در بازار) به خالص ارزش فروش منعکس شود، هرگونه
افزایش و کاهش مبلغ دفتری سرمایه‌گذاری باید به‌عنوان درآمد یا
هزینه شناسایی شود.
بهای تمام شده سرمایه‌گذاریها
20 . بهای تمام شده یک سرمایه‌گذاری، مخارج تحصیل آن، ازقبیل
کارمزد کارگزار، حق‌الزحمه‌ها و عوارض و مالیات را نیز دربر می‌گیرد
لیکن شامل مخارج مالی تحمل‌شده در رابطه با ایجاد تدریجی یک
سرمایه‌گذاری نیست. بهای تمام شده پرتفوی سرمایه‌گذاریها برمبنای
تک‌تک سرمایه‌گذاریهای آن تعیین می‌شود.
21 . اگر سرمایه‌گذاری کلاً یا جزئاً درمقابل مابه‌ازای غیرنقد
تحصیل شود، بهای تمام شده آن معادل ارزش منصفانه دارایی یا
اوراق بهاداری خواهد بود که به عنوان مابه‌ازا واگذار شده است.
لیکن هرگاه ارزش منصفانه سرمایه‌گذاری تحصیل شده با سهولت بیشتری
قابل تعیین باشد، مبلغ اخیر ممکن است در تعیین بهای تمام شده
سرمایه‌گذاری ملاک عمل قرار گیرد.
دامنه کاربرد
1 . این استاندارد به نحوه حسابداری سرمایه‌گذاریها و الزامات افشای اطلاعات مربوط می‌پردازد.
2 . حسابداری سرمایه‌گذاری در کلیه واحدهای تجاری باید طبق الزامات
این استاندارد انجام شود. این استاندارد نحوه حسابداری سرمایه‌گذاری
در واحدهای تجاری فرعی و وابسته در صورتهای مالی تلفیقی را تعیین
نمی‌کند لیکن درخصوص نحوه حسابداری سرمایه‌گذاریهای پیشگفته در
صورتهای مالی واحد تجاری اصلی کاربرد دارد مگر در مواردی که در
استانداردهای حسابداری مربوط به سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری
فرعی و وابسته نحوه عمل دیگری تجویز شده باشد.
عملیات خارجی لاینفک از عملیات واحد تجاری گزارشگر
31 . صورتهای مالی آن دسته از عملیات خارجی که جزء لاینفک عملیات
واحد تجاری گزارشگر است باید با اعمال الزامات مندرج در بندهای 8 تا
26 این استاندارد به ریال تسعیر شود. عملیات تسعیر مبتنی براین فرض
است که معاملات انجام شده عملاً توسط واحد تجاری گزارشگر صورت
گرفته است.
شناخت تفاوت تسعیر - نحوه عمل اصلی
15 . بندهای 16 تا 23 این استاندارد، نحوه حسابداری تفاوتهای تسعیر
معاملات ارزی را بیان می‌کند. نحوه عمل مندرج در بندهای مذکور در
مورد تفاوتهای ناشی از کاهش رسمی شدید یا افت قابل ملاحظه در ارزش
ریال به عنوان نحوه عمل اصلی نیز کاربرد دارد. لیکن در مواردی که
در قبال کاهش یا افت یاد شده، حفاظی وجود ندارد و کاهش یا افت
مزبور بدهیهایی را تحت تاثیر قرار دهد که اخیراً به دلیل تحصیل
داراییهای ارزی در حسابها ایجاد شده است و واحد تجاری قادر به‌تسویه
آنها نیست، علاوه بر نحوه عمل اصلی، نحوه عمل مجاز جایگزین مندرج
در بند 25 را نیز می‌توان به‌کار گرفت.
مقدمه
1 . یک واحد تجاری می‌تواند فعالیتهای خارجی خود را به دو طریق
انجام دهد. واحد تجاری ممکن است معاملاتی به ارز انجام دهد یا
دارای عملیات خارجی باشد. برای انعکاس معاملات ارزی و عملیات
خارجی در صورتهای مالی واحد تجاری باید معاملات ارزی و صورتهای
مالی عملیات خارجی به واحد پول گزارشگری (ریال) تسعیر شود.
موضوعات اصلی در حسابداری معاملات ارزی و عملیات خارجی عبارت از
این است که چه نرخی برای تسعیر بکار گرفته شود و آثار مالی ناشی
از تغییر نرخ ارز چگونه در صورتهای مالی شناسایی شود.
2 . هدف این است که تسعیر معاملات ارزی و عملیات خارجی به
نحوی صورت گیرد که نتایج آن عموماً با آثار تغییرات نرخ ارز بر
جریانهای وجوه نقد واحد تجاری و ارزش ویژه آن هماهنگی داشته باشد
واین اطمینان را ایجاد کند که صورتهای مالی تصویری مطلوب از نتایج
عملکرد ارائه می‌دهد. همچنین، صورتهای مالی تلفیقی، نتایج مالی و
ارتباط اقلام را به گونه‌ای که در صورتهای مالی ارزی قبل از تسعیر
نشان داده شده است، منعکس کند.
دامنه کاربرد
قابلیت بازیافت مبلغ دفتری ـ زیان کاهش ارزش
87 . واحد تجاری باید در تاریخ گزارشگری مالی، این موضوع را بررسی کند که
آیا شواهدی دال بر کاهش در ارزش
دارایی نامشهود وجود دارد یا خیر. در صورت
وجود چنین شواهدی، باید مبلغ بازیافتنی دارایی برآورد شود. چنانچه مبلغ
بازیافتنی دارایی کمتر از مبلغ دفتری باشد، مبلغ دفتری باید از طریق ایجاد
ذخیره در حسابها به مبلغ بازیافتنی کاهش
داده شود مگر اینکه شواهدی در
مورد موقتی بودن این کاهش وجود داشته باشد. بررسی مزبور در مورد
داراییهایی
که آماده بهره برداری نیست و داراییهایی که عمر مفید آنها
نامعین می‌باشد، از اهمیت بیشتری برخوردار است.
برای مشاهده کامل به ادامه مطلب بروید