نکته اول: کار خود را تا حد ممکن به طور مؤثر سازماندهی کنید.
برای پیشرفت موفقیت آمیز باید بتوانید کارتان را به طور مؤثر و عالی سازماندهی کنید. مقوله هایی که در این زمینه می گنجد عبارتند از: مدیریت زمان، سازماندهی وظایف و مدیریت خود. اهداف شغلی خود را به طور واقعی معین کنید و ببینید آیا با تدابیری که اندیشیده اید و گامهایی که در این زمینه بر می دارید واقعاً به آن دست می یابید. سعی کنید تا حد امکان مراحل پیشرفت را آسان سازید و از انجام کارهای غیرضروری بپرهیزید.
وظایف
خود را به دیگران محول کنید تا زمان بیشتری برای انجام کارهای مهم و اساسی
داشته
باشید. اگر در زمینه ای به تنهایی قادر به پیشرفت نیستید، ازدیگران کمک
بگیرید.
همچنین با بررسی نحوه مدیریت افراد موفق بر کارهایشان، ازتجربیات آنها
استفاده
کنید.
نکته دوم: با خودتان کنار بیایید.
در طول پیشرفت مراقب خود باشید. اگر از نظر جسمی و روحی صدمه ای به شما وارد شود، بدون شک صعود و ترقی هیچ سودی برای شما نخواهد داشت.
ــ روزانه زمان مناسبی را به استراحت اختصاص دهید. شما باید باتریهای خود را شارژ کنید تا در هر زمان با کمبود انرژی مواجه نشوید.
ــ توجه داشته باشید که از توازن و تحرک متناسبی برخوردار باشید.
ــ متعادل و سالم غذابخورید.
ــ به دنبال یک سرگرمی سالم برای خود باشید تا با آن بتوانید تمدد اعصاب کنید.
ــ از روابط خصوصی کناره نگیرید و همواره به روابط دوستانه و زناشویی خود توجه خاص داشته باشید.
ادامه مطلب ...اگر مدیریت مشارکتی را به سان رهیافتی جامع برای جلب مشارکت فردی و گروهی
کارکنان در جهت حل مسائل سازمان و بهبود مستمر در تمام ابعاد تعریف کنیم و
بر این باور باشیم که مدیریت مشارکتی ارتباط دائم، متقابل و نزدیک بین
مدیریت ارشد و کارکنان است می توان گفت که: مدیریت مشارکتی به معنای مشارکت
افراد مناسب، در زمان مناسب و برای انجام کار مناسب است.
بر پایه این
تعریف، مشارکت کارکنان در کارهایی که به خود آن ها مربوط می شود؛ مشارکتی
داوطلبانه، ارادی و آگاهانه خواهد بود که این درگیری شخص را تشویق می کند
که به تحقق هدف های گروه کمک کند و در مسؤلیت ها و پیامدهای آنها سهیم شود.
مدیریت مشارکتی دو هدف عمده را دنبال می کند: نخست، ارج نهادن به ارزش
های انسانی و به یاری طلبیدن افرادی که به نوعی با سازمان در ارتباط اند.
دوم، رسیدن به هدف های از پیش تعیین شده به کمک همین افراد.
روش ادواری موجودی کالا :
مقدمه
دولت گذشته از اعمال حاکمیت و برقراری نظم و امنیت عمومی،
بزرگترین مجری طرحهای، بزرگترین کارفرما، بزرگترین خریدار کالا خدمات و
همچنین در موارد زیادی بزرگترین عرضه کننده آنهاست.
قراردادهایی که
دولت با اشخاص حقیقی یا حقوقی خصوصی منعقد میسازد دارای عناوین مختلفی اند.
در نظام حقوقی فرانسه قراردادهایی که یک طرف آن دولت باشد به قراردادهای
اداری معروفند.
در نظام حقوقی ایالات متحده آمریکا این نوع قراردادها،
قراردادهای حکومتی خوانده می شوند. در پاره ای از نظام های حقوقی جهان از
جمله استرالیا، هند و کشورهای اسکاندیناوی، عنوان قراردادهای عمومی بر
توافقات مزبور گذاشته می شود.
در مجموع منظور ز این نوع قراردادها، قراردادهایی است که از حوزه حقوق خصوصی خارج شده و مشمول قواعد و مقررات حقوق عمومی میشوند.
در
نظام حقوقی ایران عنوان خاصی برای قراردادهای دولتی در نظر گرفته نشده است
حقوقدانان ایرانی با تأسی از حقوق فرانسه، عموماً این نوع قراردادها را
قراردادهای اداری خوانده اند، با این حال حسب مورد از عنوانهای «
قراردادهای دولتی» و« پیمانهای عمومی» نیز استفاده شده است. در این نوشته
به تبعیت از سازمان مدیریت و برنامه ریزی (برنامه و بودجه سابق) از نام
«پیمان های عمومی» و در چند مورد نیز « قراردادهای پیمانکار عمومی »
استفاده شده است.